Bij mensen komen de meeste hernia’s voor in de lage rug tussen de 4e en 5 lendenwervel en tussen de 5e lendenwervel en 1e heiligbeenwervel. Dit wordt ook wel L4-5 en L5-S1 genoemd. Bij honden zien we ook bepaalde voorkeursplaatsen voorkomen, waar hernia’s zich bevinden.
Zo zien we bij Beagles en Franse Bulldogs veel nekhernia’s. Bij teckels zien we veel meer hernia’s op de overgang van de borstwervels naar de lendenwervels. Bij grotere rassen zien we de hernia vaker voorkomen op de overgang van lendenwervel naar het heiligbeen.
75% van de hernia’s bevinden zich op de overgang van borst- naar lendenwervel. Uitvalsverschijnselen zullen alleen in de achterpoten zichtbaar zijn.
20 % van de hernia’s bevinden zich in het nekgebied. In dit geval zullen verlammingsverschijnselen zowel aanwezig zijn in de voor- als achterpoten. In de nek komen de meeste hernia’s voor tussen de 2e en 3e wervel of de overgang van de laatste nekwervel naar de eerste borstwervel.
5% bij de overgang van de laatste lendenwervel naar het heiligbeen komen veel hernia’s voor. Hier leidt instabiliteit tot een relatief veel voorkomen van hernia’s. Is ook veel te lezen onder de noemer: lumbosacrale instabiliteit of lumbale stenose.
In mijn eigen praktijk zie ik de meeste hernia’s in de leeftijd tussen 4 en 6 jaar en vanaf 10 jaar en ouder. Jonger of ouder komt uiteraard ook voor.
